بعد از تموم کردن این کتاب انگار تیکه ای از روحم رو داخل برگ برگش جا گذاشتم ، کتابی خیلی خیلی قشنگ با چاشنی غم و اندوه. تصور کن تنها ۲۴ ساعت از عمرت باقی مونده و تو میخوای اون ۲۴ ساعت رو با کسی که برات عزیزه بگذرونی ؛
اوایل داستان روند مقداری کند و کمی کسل کننده داشت اما هرچقدر که جلو میرفت دلنشین تر ، جذاب تر و البته حزن انگیز تر میشد . آدام سیلورا در کتاب زیبای هر دو در نهایت می‌میرند عملا به ما نشون میده که زندگی بدون عشق، دوستی و غم اساساً بی‌معناست.
