یادداشت‌های محمدجواد احمدی (2)

          یادمه  چندسال پیش که مستند دکترین شوک رو دیده بودم خیلی از روایت ماجرا به وجد اومده بودم  و  اصلی ترین مشوق  من برای شروع مطالعه این کتاب شد .(وقتی بعد از چندسال،  اتفاقی تو یه کتابفروشی چشمم بهش خورد ، برای خریدنش شک نکردم)
اما حقیقت اینه که مستند دکترین شوک دربرابر حجم اطلاعات  و جزییات روایت خود کتاب خانم نائومی کلاین    بسیار محافظه کارانه تر  و کلی گویانه تر  هستش  و  امروز که بعد از اتمام مطالعه کتاب ، دوباره مستند رو تماشا کردم میتونم بگم  که فقط میشه به عنوان یه پیش نمایش آبکی و  کمی سمت و سو گرفته  روش حساب کرد.
البته که از ظرفیت یک و نیم ساعته مستند هم انتظار دیگری نمی توان داشت،  همونطور که از نسخه سینمایی یک رمان  انتظار  پرداختن به جزییات رو در سطح خود رمان نداریم.

برای منی که همیشه نسبت به پشت پرده اتفاقات  رخ داده و در حال وقوع دنیا کنجکاوم  خوندن این کتاب  خیلی مفید بود 
نگاه خام ما مردم نسبت به وقایع ،  معمولا توسط مطبوعات شکل داده میشه ، بهترین راه ورزیده شدن  در این راه و تاثیرپذیری کمتر از روایت غالب رسانه ها و مطبوعات، خوندن کتاب های این چنینی هست  
 از وقتی که برای خوندن این کتاب گذاشتم خیلی راضی م .
        

          _قدرت نویسنده در فضاسازی ها و پرداخت شخصیت ها خیلی بالا بود.
_لحظات شیرینی که هر از گاهی لا به لای تلخی  داستان روایت میشد ، تنفسی بود برای  تحمل  نکبت ماجرا .
_پایان بندی کتاب بسیار  بسیار قوی بود👌
 

جزو بهترین آثاری بود که از نویسندگان معاصر ادبیات فارسی  خوندم.