محمدجواد احمدی

محمدجواد احمدی

@javadahmadi_chr

49 دنبال شده

48 دنبال کننده

            طراح کاراکتر 
          
javadahmadi_chr
javadahmadi_chr
پیشنهاد کاربر برای شما

یادداشت‌ها

        یادمه  چندسال پیش که مستند دکترین شوک رو دیده بودم خیلی از روایت ماجرا به وجد اومده بودم  و  اصلی ترین مشوق  من برای شروع مطالعه این کتاب شد .(وقتی بعد از چندسال،  اتفاقی تو یه کتابفروشی چشمم بهش خورد ، برای خریدنش شک نکردم)
اما حقیقت اینه که مستند دکترین شوک دربرابر حجم اطلاعات  و جزییات روایت خود کتاب خانم نائومی کلاین    بسیار محافظه کارانه تر  و کلی گویانه تر  هستش  و  امروز که بعد از اتمام مطالعه کتاب ، دوباره مستند رو تماشا کردم میتونم بگم  که فقط میشه به عنوان یه پیش نمایش آبکی و  کمی سمت و سو گرفته  روش حساب کرد.
البته که از ظرفیت یک و نیم ساعته مستند هم انتظار دیگری نمی توان داشت،  همونطور که از نسخه سینمایی یک رمان  انتظار  پرداختن به جزییات رو در سطح خود رمان نداریم.

برای منی که همیشه نسبت به پشت پرده اتفاقات  رخ داده و در حال وقوع دنیا کنجکاوم  خوندن این کتاب  خیلی مفید بود 
نگاه خام ما مردم نسبت به وقایع ،  معمولا توسط مطبوعات شکل داده میشه ، بهترین راه ورزیده شدن  در این راه و تاثیرپذیری کمتر از روایت غالب رسانه ها و مطبوعات، خوندن کتاب های این چنینی هست  
 از وقتی که برای خوندن این کتاب گذاشتم خیلی راضی م .
      

2

باشگاه‌ها

این کاربر هنوز عضو باشگاهی نیست.

چالش‌ها

این کاربر هنوز در چالشی شرکت نکرده است.

لیست‌ها

این کاربر هنوز لیستی ایجاد نکرده است.

بریده‌های کتاب

این کاربر هنوز بریده کتابی ننوشته است.

فعالیت‌ها

          {   ــ همین است که می‌گویی، رفیق؛ خسته‌ام، خیلی خسته‌ام. اما ... وقتی کاری به نیمه دارم، سرم روی بالین قرار نمی‌گیرد. نمی‌توانم این عادت بی‌پیر را از سر بدر کنم، کار دنیا هم که تمامی ندارد! ستار گفت: ــ این عادت، عذاب مقدس همه مردمانیست که مال خودشان نیستند. عادتیست که برای خود آدم عذاب همراه دارد و برای دیگران آسودگی و امان؛ فایده.   }

این دوجلد، دوجلدِ ایده‌پردازی انقلابی دولت‌آبادی است. شرح مفصل نظام ارباب‌رعیتی و گسترش فعالیت‌های گل‌محمد و برادرانش. و البته که جدی‌تر شدن نقش زنان کلمیشی. زیور، مارال، شیرو و مهمتر از همه بلقیس به عنوان مادر. نمادپردازی‌های دولت‌آبادی به حد اعلای خودش رسیده و وقت بیان شعارهای نویسنده است. 
دو چیز دارد کلافه‌ام می‌کند. زیاده‌گویی‌های نویسنده و زاویۀ دید. زاویۀ دید واقعا حوصله‌ام را سر برده.
کماکان منتظر جلد دهم هستم. این همه همراه کلیدر بدون، یک پایان‌بندی درست و شاهکار می‌طلبد. و الا شاید به خواندنش نیارزد. منتظر می‌مانم...
        

19