یادداشت‌های رسپینا (4)

          باعث شد بیشتر از قبل به این فکر کنم که ملاقات با هیچکس تو این دنیا تصادفی نیست.
        

          زمان نوجوانی من با هری پاتر گذشت. خوب یادمه  انقدر درخواندن کتابها زیاده روی میکردم که از ترس روبه رو شدن با اعتراض خانواده ، شب ها پنهانی با نور چراغ قوه مطالعه میکردم! 
این مجموعه کتاب، برای وقتایی که از دنیای واقعی خسته شدی و دلت جادو و رها شدن از عقل و منطق میخواد، یه انتخاب جذابه :)
        

          ‏ناراحت بودن و غصه خوردن درباره ی یک ماجرا مثل یه تیکه نخ بیرون زده از اون ماجراست، درست مثل نخ گوشه‌ی لباسِ بافت!
می‌کِشی که بکَنی و از شرش خلاص شی اما بیشتر می‌شه. هی می‌کشی و هی کش میاد!
ولی حالا شده انقدر از ناراحت بودن درباره یه موضوع و تکرارش خسته شده باشین که حتی حوصله و توان غصه خوردن درباره ش رو دیگه نداشته باشین؟
شاید بشه اسمش رو گذاشت فرسودگی روانی 
شایدم هیچ اسمی بهش نیاد...
اما در هر حال هراسمی که داشته باشه ، روح آدم رو زخم میکنه.
در واقع رنج عنصر جدایی ناپذیر از زندگی انسانه و زندگی یک رنج بی پایانه.
این کتاب به آدم یاداوری میکنه که زندگی با رنج ،حقیقت انکار ناشدنیه و  نظرات فیلسوف های مختلف رو میگه.
        

          خط به خط این کتاب، پند بود.
درباره مهر
درباره درد
درباره دوستی
درباره شادی و اندوه
درباره لذت
درباره زیبایی
درباره مرگ...