یادداشت‌های سعید صادقی (3)

          ترجمه عالی از دکتر اللهیاری. پیشنهاد میکنم خوندنش رو.
        

          نه به خاطر این که گرافیک کتاب رو من انجام دادم ها! D:
به خاطر این که موراکامی خوبه، آیت حسینی خوبه و مستقیم کتاب رو از ژاپنی به فارسی ترجمه کرده. یعنی از خود ژاپنی! یعنی فکر کن زبون ژاپنی‌ها رو فهمیده! خیلی عجیبه‌ها.
        

          خیلی خاطره‌انگیز برای بچه‌های دهه شصت. حالا هم همچنان غذاهامون رو میاریم میذاریم توی یخچال شرکت به جای مدرسه (اگر جزو خوش‌شانس‌های شاغل باشیم!) :D