یادداشت‌های مینا خانوم (1)

          کتابی بود که با خودش خواننده رو همراه می کرد. ترجمه روانی داشت و خوب می‌تونست فکر و خیال خواننده رو ببره جایی که کاراکترها هستن.
پایانش یکی از بی نظیر ترین پایان هایی بود که خوندم، دوست داشتنی، غمگین، شوکه کننده، دردناک، امیدبخش.
به شدت پیشنهادش میکنم و از اونجایی که تعداد صفحاتش هم مناسبه و  زیاد نیست برای شروع کتاب خوانی و برای شکستن کتاب زدگی کتاب مناسبیه.