یادداشت‌های سید علی میرخلیلی (2)

          طبق گفته ی نویسنده هدف  دادن یک تصویر واضح از مردم جنوب شهر بوده ، در این هدف موفق بوده اما داستان ، پایانش قوی نیست و شخصیت ها بعضی هاشون پردازش شدند اما رها میشن به نوعی
        

          هر چه رمان جلوتر می رود زوایای بیشتری از قیام گوانگجو آشکار می شود و انسان بیشتر به عمق فجایعی که رخ داده پی می برد. نویسنده سعی می کند تا با اختصاص دادن هر فصل به یکی از آن جمعی که در بیمارستان بودند قطعه های پازل را تکمیل کند و حس عمیق تری به خواننده بدهد، اما آن کشتار ها و شکنجه ها در آینده هم گریبان مردم گوانگجو را خواهد گرفت پس نویسنده به آینده ی  آن شخصیت ها هم می پردازد ، در این میان سختی هایی که خانواده های آن ها نیز کشیده اند روایت می شود 
 کسانی که بخواهند یک قیام شکست خورده ی مردمی را با جزئیاتش ببینند این رمان، گزینه ی خوبی ست ، از جهت فرمی هم استفاده ی نویسنده از زاویه دید های مختلف تنوع خوبی به رمان می داد ، در کل رمان خوبی بود