یادداشت‌های هلیا منصوری (3)

          خیلی قشنگ و دوست داشتنی بود
        

          یکی از زیباترین کتاب هایی که خوانده‌ام، از کتاب هاییه که میشه چندین بار خوند و هیچ وقت خسته نشد.
 نثر جذاب و ترجمه‌ی عالی، ترکیب های کلماتی به شدت دلنشین که نه کم و نه زیادن، نوشته های کوتاه اول هر فصل، جهان سازی زیبا و مهم تر از همه ، ایده‌ی فوق العاده جذابش
به شدت پیشنهادش میکنم:]
        

          داس مرگ، اولین جلد از سه‌گانه‌ی این نویسنده است. واقعا این جلد رو دوست داشتم و مشتاق خواندن ادامه‌ی داستان بودم. 
به نظرم مهم ترین نقطه قوت این مجموعه، شخصیت پردازی آن است.در داستان با شخصیت های زیادی می شویم که هرکدام ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند و به هرکدام (حتی بعضی شخصیت های فرعی) به خوبی پرداخته شده است و خلاقیت و توجه نویسنده  در این زمینه مشهود است.
احتمالا اولین چیزی که هنگام معرفی این کتاب، نظر خواننده را جلب می کند، دنیاسازی‌اش هست. ایده جالبه و روی دنیا و سرگذشتش واقعا فکر شده و بخش های مختلف آن، نوآورانه نوشته شده اند اما شخصا معتقدم آینده بشر به این شکل رقم نمی خورد و از لحاظی این دنیای متصور شده، غیرواقع بینانه است. 
جدا ازین ها دلیل اصلی اینکه به این کتاب 3.5 دادم، جلد های 2 و 3 هست. متاسفانه با وجود شروع قوی و نقاط قوتی که بالا ذکر کردم، ادامه‌ی داستان خصوصا جلد 3 خیلی خسته کننده میشه؛ به طوری که خودم فقط برای اینکه داستان را تمام کنم و از آخر ماجرا باخبر شوم آن را ادامه دادم.