یادداشت‌های مهتاب مرزبان نیا (3)

          دلتنگی مثل اینه که کسی جوری گلوت رو فشار بده که نه بمیری و نه بتونی درست نفس بکشی . انگار یه غده یهو وسط گلوت زده بیرون که نه میتونی قورتش بدی و نه میتونی تفش کنی...
        

          (_می دونم مرده ! فکر کردی نمی دونم؟ ولی میتونم دوستش داشته باشم ، نمی تونم؟ نمی شه که فقط به خاطر این که یکی مرده آدم از دوست داشتنش دست بکشه... مخصوصا اگه اون آدم هزار بار بهتر از تک تک زنده ها باشه . )
        

          _ خدا بخواهد که باد  سر بازی داشته باشد ، حالا یا با موهای او یا با دل من ، چه فرقی میکند؟....