من میخواهم از هر لحظه زندگی ام لذت ببرم. میخواهم خوشی را حس کنم. عده ای زندگی نمی کنند، مسابقه دو می دهند. می‌خواهند به هدفی که در افق بسیار دور است برسند. حال آنکه نفس آنها به پایان رسیده، اما می‌دوند و می دوند و متوجه زیبایی های اطراف خود نیستند. اینطور آدم ها به روزی می‌رسند که پیر شده اند و دیگر رسیدن به هدف یا نرسیدن به آرزوهای دور و دراز برایشان بی تفاوت است.
اما من تصمیم گرفته ام که بر سر راه بنشینم و انبوهی از لذات زندگی را ذخیره کنم.
