یادداشت‌های moonchild (3)

          یه دنیای دیوونه و دوست‌داشتنی. نقاشی‌هاش هم دیوونه‌تر—عجیب، خلاق، و پر از داستانی که توی سکوتش فریاد می‌زنه.
        

          این کتاب یه داستان رازآلود و پرتعلیق داره که از همون اول آدمو جذب می‌کنه. فضای تاریک و وهم‌آلود تیمارستان، شخصیت‌های پیچیده و پایان غافلگیرکننده‌اش باعث شد تا آخر با هیجان بخونمش. واقعاً تجربه‌ی لذت‌بخشی بود و پیشنهادش می‌کنم به کسایی که عاشق داستان‌های مرموز و هیجان‌انگیزن.
        

          «کتابی که مثل نوری در دل تاریکی می‌تابه… کتابخانه نیمه‌شب نه‌فقط داستانی فانتزی، بلکه سفری درونی و احساسی به عمق روح انسانه. مت هیگ با نثری ساده اما عمیق، منو با نورا همراه کرد تا ببینم چقدر انتخاب‌هام می‌تونن سرنوشت‌مو تغییر بدن. این کتاب برای من فقط یه رمان نبود؛ تجربه‌ای بود پر از امید، تأمل و اشک‌هایی از جنس آرامش. قشنگ بود... خیلی قشنگ.»🌱✨