یادداشت‌های آناهی (1)

          دوباره خوندمش. تو سکوت ترسناک این ‌شب‌ها. حالا بیشتر دوستش دارم.

روسمر: دیگه هیچوقت نمی‌تونم از تنها چیزی که زندگی رو این‌قدر زیبا می‌کنه برخوردار باشم.
ربکا: اون چیز چیه جان؟
روسمر: اون حس آرامش‌بخش و شاد بی‌گناهی.
ربکا: آره. رهایی از گناه.