یادداشت‌های حسین شعشعانی (2)

          یورش مأموران حزبی  برای تاراج و سرکوبی روستاییان عقب مانده‌ی کم توقعی که خود می‌کارند و خود می‌دروند و باری بر دوش حکومت نیستند، آغاز، و در پی آن زلیخا زندگی آرام‌اش  دستخوش تلاطم  می‌شود.
کشاورزان، انسان‌های فرهیخته، هنرمندان و ... به بهانه‌ی ضد انقلاب بودن از خانه و کاشانه‌شان آواره و به سیبری تبعید می شوند . 
کوچاندن زلیخا از «یولباش» به جایی در جنگل‌های سیبری مقدمه‌ی صیروت و پوست‌اندازی فکری اوست (البته در اندازه‌ی توقعی که از او می‌رود، و خور فهم اوست). زندگی در «تایگا» ادامه می‌یابد و ....
        

          راستش الان با تردید و هراس این کتاب را به دست گرفتم. چون سایت های نقد و بررسی، بیشترشان معتقد به سخت‌خوان بودن این کتاب بوده و حتی یکی از سایت ها موفقیت در خواندن آن را منوط به احاطه کامل بر آثار پوشکین، داستایفسکی و تولستوی کرده بود. سعی می کنم آهسته و با حوصله پیش بروم. تا چه پیش آید.