یادداشت‌های نگار (4)

          مزخرف ترین کتابی بود که خوندم
دیالوگای خیلی سطح پایینی که شخصیت ها داشتن و واقعا باب سلیقه من نبود و اصلاا و ابدا نتونستم باهاش زندگی کنم به خاطر همینم نصفه ولش کردم
شایدم به خاطر خیلی قدیمی بودنشه چون اون دوران نسل آدما یه طور دیگه بوده و محدودیت ها و خط قرمزهای جامعه اونموقع فرق داشته
        

          کتاب به شدت الهام بخشی بود
        

          خیلی قشنگ بود واقعا با این کتاب زندگی کردم 
ولی یه ایرادی که داشت استفاده زیاد از جمله های کنایه دار مبهم بود و اینکه ازونجایی که داستان کوتاه بود شخصیت ها خیلی زیاد بودن و ازین شاخه به اون شاخه زیاد میپرید و  منی که خواننده کتاب بودم یسری وقت ها شخصیت ها و داستانشون رو قاطی میکردم باهم دیگه

ولی واقعا علی سلطانی شخصیت و نویسنده مورد علاقه منه خیلی از این کتاب راضی بودم ولی به نظرم با رعایت یسری نکات دیگه بهتر ازینم میتونست باشه با اینکه همینطوریش فوق العادس
        

          یسری جاهاش یه باگایی داشت که به نظرم نویسنده باید بیشتر بهش توجه میکرد 
درکل کتاب خیلی خوبیه و اوایل داستان گمراه کنندس و آخراش میفهمی که کی به کیه و انقدری گمراهت میکنه که به کسی که قاتله اصلا یه زره شک هم نمیکنی
خیلی قشنگ بود خلاصه ارزش یه بار خوندشو خیلی داره