برداشت من این بود که در سن کم برامون تصمیم گرفتن به دنبال چی بریم و از علاقه های بچگی هامون فاصله بگیریم. چون که بنظر اون ها بی معنی ان و ارزشی ندارن.
اینکه آدم بزرگ ها از زندگی لذت نمیبرند و خیلی خودشون رو در گیر کار هایی کردن که ارزش نداره و دیگه اون شور و شوق بچگی رو برای زندگی ندارن و به دنبال تجربه های جدید نمیرن.
فهمیدم که نباید به زندگی سخت گرفت و باید لذت برد ، حتی از کوچک ترین چیزها .