یادداشت‌های زینب پرهیزکار (1)

          همه ما تجربیات مشترکی از حضور توی محیط های مشابهی داشتیم اما یه زمانی یه آدمی میاد دوباره ازش حرف میزنه و انقدر به دل و جانت میشینه که میگی کاش من دوباره برگردم همونجا و همه چیز رو از اول تجربه کنم جوری که انگار بار اولمه، کاش دوباره منم برگردم به خونه‌ی قدیمی مادربزرگم ایندفعه مطمئنم بیشتر به دیوار های خشتی و سنگی و نحوه چینش سنگ های بزرگ و کوچیک و حتی زاویه های تند و تیز سنگ ها دقت می‌کنم، ایندفعه که  رفتم توی خونه بیشتر به گل های قالی،‌ساعت دیواری قدیمی و کمدهای قرمز و نارنجی دقت می‌کنم… شاید با خوندنش چندقدم به ایرانی تر شدن نزدیک بشیم.