یادداشت‌های فاطیما (1)

          چنان حالتی دارم که انگار مدهوشم. جز این نمیخواهم که در نزدش باشم، زیر نور هاله اش باشم، از رخشان بودنش رخشان شوم،تا ابد، در همه عمر. ورای این‌چیزی نمی دانم!پس چگونه توانم رهایش کنم؟