یادداشت مهدیه

        تولستوی و مبل بنفش
داستان زنیه که بعد از از دست دادن خواهرش، پناه می‌بره به دنیای کتاب‌ها و یه مبل بنفش…
توی این مسیر، کم‌کم می‌فهمه که مرور خاطرات گذشته دقیقاً همون چیزیه که آدم‌ها برای کنار اومدن با غم نبودِ عزیزانشون بهش نیاز دارن.
اون باور داره تنها چیزی که باعث می‌شه بتونی نبودِ یه آدم رو بفهمی و تحمل کنی، همون خاطراتیه که باهاش ساختی.
تلخی و شیرینی‌هایی که تجربه کردی، حالا می‌تونن بشن مرهم دلِت...
توصیفاتی که از زندگی گذشته اش میگفت ... خاطراتی که با خواهرش داشته و دلتنگیاش واقعا حس خفگی بهم میداد احساس ترس از دست دادن رو چند برابر هم میکرد هم زمان که امید به زندگی رو برای زنده ها یادآوری میکرد. اما فصل آخرش اینجوری بود که هر خطش مور مورم میکرد. این هم زمانی امید به ادامه ی زندگی و ناراحتی فقدان یه عزیز به قدری خوب توصیف شده تو فصل آخر که همون لحظه که داری میخونی حس خفگی عمیقی داری 😩
روزایی که میخوندمش واقعا سخت گذشت ولی به شدت دوسش دارم.