یادداشت مهرآسا رضایی

        یکی از بهترین رمان هایی بود که خوندم. بعد از شروع ناامید کننده ای که با رمان های تاریخی داشتم، این کتاب و نایریکا واقعا به آینده ی ادبیات ژانر امیدوارم کردن. 
ایده ی داستان فوق العاده ست. شخصیت پردازی هم عالیه. جایی که درون کی خسرو و حسش نسبت به کارهایی که کرده رو میگه خیلی دوست داشتنی بود. کلیشه ای نبودن پایان داستان هم بزرگترین نقطه ی قوتشه. 
 پنجاه صفحه ی اولش ممکنه کمی حوصله تون رو سر ببره ولی صبر داشته باشید چون قراره خیلی هیجان زده بشید.
د