یادداشت علی رهنما

        زبان کتاب بسیار مغلق بود. در واقع کتاب توسط علامه در دهه 30 شمسی نوشته شده  و به نظرم هم نگارش حوزوی آن زمان دشوار بوده و هم قلم علامه طباطبائی هنوز به پختگی نرسیده بود.
در مورد محتوا، برخی اطلاعات مفید درباره انواع تفاسیر یا طبقات مختلف قراء در کتاب وجود دارد. همچنین در حد آشنایی مقدماتی اطلاعاتی در باب ناسخ و منسوخ و محکم و متشابه در کتاب موجود است. به طور کلی اما استدلالات آن بسیار درون دینی بوده و در خیلی جاها قانع کننده نیست. مثلا در توضیح این که چرا عقل به عنوان حجت باطن جهت اداره زندگی کافی نیست استدلال سستی ارائه می شود. طبیعتا کتاب از مباحث جدید تفسیری و معرفت شناسانه هم بی بهره است و توضیحی که در باب شیوه تفسیر قرآن براساس قرآن می دهد نمی تواند مقبول طبع کسی افتد که آشنایی با این مباحث متأخّر دارد.