یادداشت اردلان کیخسروی

        گمان می‌کردم سرمای خیابان های پترزبورگ غایتی است که هیچکس ورای آن را به خاطر ندارد تا اینکه به سوز باد های داستانی برخوردم که اشکی که می‌خواستم بریزم را یخ زد