یادداشت فاطمه عرب‌اسدی

        بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
سلام و نور.
ناصر ارمنی  ، اثر جناب رضاخانِ امیر خانی.
کتاب مجموعه داستان است و ناصر ارمنی یکی از داستانهای این مجموعه. 
پیش از خواندن کتاب ذهنیتم درباره‌ی عنوانِ کتاب این بود که انتخاب نام ناصر ارمنی  شایدبرای این بوده  که یک نفر ارمنی مسلمان شده یانه، کارهای خوبی انجام داده و عاقبت به خیر شده و برای همین پررنگش کرده اند و شده است عنوان  یک کتاب.
 می دانید گاهی همین حدسها و تصورات ذهنی از روی عناوین، خودشان طرحی برای یک داستان بلند می‌شوند.
اما خب، نه ناصر ارمنی و نه داستانهای دیگر این کتاب آنچه من از روی عنوانها تصور می‌کردم نبودند و این هنر نویسنده در انتخاب عنوانِ انگیزشی و معمایی برای کتاب  است.
نویسنده به زبان عامیانه حرفش را می‌زند و داستانها را به جایی می‌رساند که انتظارش نمی‌رود ولی باید برسند.آقای امیرخانی خیلی هنرمندانه از شخصیتهایی که در جامعه نامطلوب تلقی می‌شوند ، یک شخصیت کاملا مطلوب می‌سازد طوری که تنها خودش و مخاطب ، حقیقت شخصیت را می‌شناسند و گویی داستان در واقعیت خود در جامعه اتفاق افتاده و می‌افتد طوری که هیچ‌کس آنچه را باید بداند، نمی‌داند. 
نویسنده با استفاده از کاریکلماتور  در نوشته ها بر زیبایی‌ داستان افزوده  مثلا آنجا که  آدرس را می‌گوید؛ 《اگر کارگر به آزادی برسد انقلاب می‌شود.》به مداقه دارد به  موقعیت اجتماعی_سیاسی اشاره می‌کند ...
کوتاه کنم سخن را، کتاب گویی ماهیت شهید  را از بتی که ما (شمابخوانید جامعه) در ذهن داریم ،تغییر می‌دهد  و می‌خواهد حرفهای  نویی  بزند.