یادداشت زکیه پوربافرانی

        اول از همه من را برد صحن قدس . وقتی غزه بودم، خودش عکس آنجا را برایم فرستاد و گفته بود در ایران یک روز به نام روز قدس نامگذاری شده و مردم برای حمایت از مردم فلسطین به خیابان‌ها می‌روند و شعار می‌دهند؛ تازه با زبان روزه.باورم نمی شد.صحبت‌های امام خمینی درباره قدس و فلسطین را فرستاد. در اولین ماه رمضانی که آمده بودم ایران با خلیل رفتیم راهپیمایی روز قدس. او کوفیه پدربزرگم را انداخت روی شانه. وقتی خانواده‌هایی را می دیدم که با بچه کوچک آمده‌اند با خودم فکر می کردم رسانه‌های اسرائیلی چه کلاه گشادی بر سر ما مردم غزه گذاشته‌اند. این شور و علاقه و دغدغه مردم ایران کجا و آن تصویری که ایران با اسرائیل دوست مشترک است کجا؟ حس افتخار بهم دست داده بود که یک کشور اسلامی روزی به نام قدس دارد.