یادداشت نرجس تسلیمیان

        "یک محسن عزیز" در نظرم چیزی بیش از یک کتاب است.
یک مجموعه‌ی بسیار جذاب و موثق از تاریخ شفاهی ایران.
خانم حدادی کلمات را چنان شورانگیز در کنار هم نشانده که گویی به جای خواندن در خانه‌ی شماره‌ی هفت زندگی کرده‌ای...
من از قبل به قلم‌ایشان ارادت داشتم و با خواندن این کتاب ارادتم چندین برابر شد چرا که گمان نمی‌کردم زندگینامه را بتوانند چنین لطیف و زیبا به رشته‌ی تحریر دربیاورند که منِ کم‌حوصله از خواندن جزییات وافر جنگ و عملیات و ... کم نیاورم و از خواندن کتاب رونگردانم.
و در نهایت خودم بعنوان مادرِ سه فرزند، سختیِ کار و شرایط جمع‌آوری اطلاعات و تدوین کتاب و ... را تا حدی درک می‌کنم. 
امیدوارم نگاه ویژه‌ی شهدا بویژه شهید وزوایی همواره بدرقه‌ی راه خودشان و فرزندانشان باشد.