یادداشت فانوس

        مثلِ همهٔ بارهایی که در گوشه‌گوشهٔ این عالم، خارج از ایران، گذرنامه برداشته‌ام تا فرمِ پذیرشِ هتلی را پُر کنم، به خط لاتین می‌نویسم، R  e  z  a
یک‌هو مدیرِ هتل که بالای سرِ من و مسئول پذیرش ایستاده است و در همین مدت دستور داده برای ما چای سبز بیاورند، خودکار از دستِ من می‌گیرد.

انگلیسی چرا؟! شما به زبانِ خودمان بنویسید. زبانِ دری، خط فارسی.

خیلی دل‌نازک نیستم، اما اشک توی چشم‌هایم جمع می‌شود.
این‌جا تنها جای عالم، خارجِ ایران است که می‌توانی برگِ پذیرش هتل را به خط و زبانِ فارسی پُر کنی.


✍️ رضا امیرخانی 
📚 جانستان کابلستان (روایت سفر به افغانستان)