یادداشت زینب محمدقلی‌زاد

                عصیانی که در "عصیان" دیدم از آنی که در "ایوب" خوانده بودم بالاتر و بی‌پرده‌تر است. در ایوب با ظرافت‌های داستانی و گیراتر به این موضوع پرداخته شده بود که لذت خواندنش در در خاطرم مانده اما اینجا از این خبرها نیست. در این داستان همه‌چیز آنقدر سریع اتفاق می‌افتد که انگار نه انگار با بخش اعظمی از زندگی یک انسان رو به رو هستیم درست مثل جریان واقعی زندگی... سوالاتی هم که آندریاس در پیشگاه خدا مطرح می‌کند حداقل برای ما آنقدر دم‌دستی است که به نظر خنده‌دار است اما همه احتمالا یکبار به آن‌ها فکر کرده‌ایم. از یوزف روت "ایوب" را بخوانید.
        
(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.