یادداشت علیرضا سفیدیان

        اوایل کتاب خیلی مورد پسند تر  بود.  هیجان و طنز و بامزه ای خوبی داشت. خیلی خوب تعریف می کرد. ولی از اواسط کتاب یک حالت تکراری شد. فکر کنم اولین کتابی بود که در این سبک خواندم که همسر شهید کلی زندگی شهید و خودش را روایت کند. زندگی یک خانم مجاهد ، و نوع جهادش قشنگ و برای من خوب بود.  تصور منو از  خانم ها تغییری داد و کمی هم رغبت منو به ازدواج بیشتر کرد. از خانم ها فقط تصور گوشه نشینی و در خانه خودشان را حبس کردن داشتم. فکر نمی کردم کسانی هم باشند که دوشادوش مردان در صف اول جهاد باشند . خصوصا رزم وجنگ هم بلد باشند. اما داستان تک بعدی نبود یعنی همسر شهید در زمان لازم یک رزمنده بود و زمان ازدواج و بچه داری یک همسر و مادر خوب بود. خوب توانست نشان بده که یک خانم می تونه بین درون و بیرون خانه را جمع کنه اگر به بلوغ رسیده باشه که الان اولویت و وطیفه اصلی من چیه و بین این دو ( کار خانه و بیرون ) خلط بدون تعادل نکند. خلاصه که به نظر من دوران حبس کردم خانم در خانه گذاشته چون به شدت نیاز به نیروی جهادی و جهاد تبیین در جامعه وجود دارد ( حجاب ) و زنان این سرزمین هستند که می توانند وضع فرهنگی حجاب را به سر منزل مقصود کمال برسانند و بار اصلی مسئولیت در این زمینه به عهده آنهاست. البته همان طور هم که قبلا اشاره کردم‌ قرار نیست وظیفه همسری و مادری را تحت الشعاع قرار بده.