یادداشت Soha Abed

        از حدود چهار-پنج سال قبل اینقدر تعریفش رو شنیده بودم که می‌خواستم یک نه‌ی بزرگ به پس‌انداز کردن پول هام بگم و نسخه‌ی فیزیکالش رو بخرم. (همونموقع هم قیمت نسخه‌ی چاپیش بالا بود)
تابستون پارسال اما وقتی بالاخره برای خریدن کتاب الکترونیک جرئت پیدا کردم، با یه تخفیف خوب تونستم داخل فیدیبو بخرمش. چنان برای خوندش ذوق داشتم که تقریبا در عرض یک هفته خوندن مداوم، تموم شد. اما باید بگم اصلا اون چیزی نبود که تصور می‌کردم؛ چیزی داخلش نمیبینی که شاهکار ادبی معاصر به حساب بیاد و فکر می‌کنم بخش عظیمی از شهرتش رو مدیون اقتباس ناصر تقواییه. البته این ایده‌ی کلی که کاراکتر دایی‌جان دچار انگلوفوبیا بود و اونطور شیفته‌ی ناپلئون بناپارت، و توهمی که داشت (میشه فلسفی نگاهش کرد، فکر کنم خیلی‌هامون دچارشیم) برام جالب بود. شخصیت‌پردازی کاراکتر اسد‌الله‌خان هم جذاب بود. اما واقعا انتظار محتوای اروتیک رو نداشتم. و همین اینکه دلم پایان بسته‌تری می‌خواست؛ یعنی برخلاف اینکه توصیفات در کل کتاب زیاد بود، پایان بندی کوتاه و سریع اتفاق افتاد. در کل نپسندیدم. 
بهرحال اگر برای خوندنش خیلی مشتاقید و میونه‌ی خوبی با شنیدن دارید، پیشنهادم بهتون گوش دادن نسخه‌ی صوتیشه، که حداقل از اجرای خارق‌العاده‌ی ایوب آقاخانی عزیزم لذت ببرید.