یادداشت عرفان

        ✌🏼همین امروز شروع و تمام شد.
کتابیه که منو به شدت تشویق کرد که پیگیر آثار آملی نوتومب بشم و تو فکر این بیفتم بقیه آثارشم مطالعه کنم... نثری شبیه آثار کلاسیک فرانسه داشت کتابش ولی از دوران مدرن صحبت میکرد و برام خیلی جذاب بود قلم این نویسنده. مدت ها بود رمان دیالوگ محور نخوانده بودم. 
هیجان این کتاب از همون صفحه اول جوری بالاست که خواه ناخواه درگیر مکالمه  آنگوست و تکستل میشید و تا زمانی که متوجه راز پنهان داستان نشید بیخیال این کتاب نمیشید... سوپرایز های بکر و جذابی داشت و یکم منو یاد فیلم باشگاه مشت زنی انداخت با این تفاوت که روایت بسیار کوتاه تر و فقط در یک لوکیشن به وقوع پیوسته: فرودگاه...

تنها انتقادم به کتاب شاید برخی از مکالمه ها یکم زیادی کش دار شده بود ولی باز قابل چشم پوشی بود و دوستش داشتم.