یادداشت عارفه جلیلوند

        امیلی عزیز متأسفم که تو در دنیای واقعی وجود نداری و زاده ذهن نویسنده هستی. 
در تمام مدت دلم میخواست با تو هم صحبت باشم و از دل مشغولی هایمان برای هم بگوییم، گاهی دلم میخواست میتوانستم دلداریت بدهم و امید را در تو زنده نگهدارم. 
ای کاش همه در نهایت  در پس تمام فراز و نشیب ها به تدی های زندگیشان برسند. 
      
1

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.