یادداشت زهرا ایزدی

        چگونه یک «داستان خوب» بنویسیم؟ چه چیزی یک داستان خوب را می‌سازد؟ داستان‌نویسان بزرگ و مدرسان این حوزه معتقدند که یک داستان خوب همان‌قدر که حاصل اصول و قواعد داستان‌نویسی است حاصل شهود و احساس نویسنده نیز هست. به بیانی دیگر، راه داستان از فن و روح نویسندگی می‌گذرد. کاترین‌آن‌جونز[۱]، نویسنده، فیلم‌نامه‌نویس و نمایش‌نامه‌نویس معاصر، نخستین کتاب خود را به این موضوع اختصاص داده است.

کتاب راه داستان؛ فن و روح نویسندگی[۲] همان‌طور که از نام آن مشخص است به این دو بال مهم داستان‌نویسی، یعنی فن و روح، می‌پردازد. ‌جونز بر این باور است که داستان‌گویی در وهله اول یک فرایند درونی است. داستان‌ها از درون نویسنده سرچشمه می‌گیرند و سپس به کمک فرم و قواعد روایت می‌شوند. در حقیقت، هنر داستان‌نویس زدن پلی میان قواعد و معناست. داستان‌هایی که صرفاً بر اساس یک سری فرمول‌ها و قواعد خشک نوشته شوند، موفقیت چندانی کسب نمی‌کنند. چرا که داستان نیز مانند هر کلام دیگری باید از دل برآید تا بر دل نشیند.

این کتاب شامل دوازده فصل است. فصل اول مقدمه‌ای بر داستان‌گویی است. فصول دوم تا هفتم به تکنیک‌های داستان‌نویسی و فصول هشتم تا یازدهم به بعد شهودی داستان می‌پردازند، و فصل دوازدهم راهنمایی برای کارگاه‌های داستان‌نویسی است.
زهرا ایزدی