یادداشت محمدحسین برخوری مهنی
1402/1/24
آذردخت پورمفیدی تو این کتاب به سیوسه تا از وجوه بلوغ انسان میپردازه، که طبیعتا بخشهای مختلف همپوشانی موضوعی دارند، اما این همپوشانی نتنها منجر به تکرار مطالب نشده که باعث شده بخشهای مختلف مثل اجزای یک پازل کنار هم بشینن، و به نظرم در مجموع میتونن تصویر خوبی از نگاه نویسنده نسبت به بلوغ روانی انسان عرضه کنن. متن کتاب خیلی روان و عمومیه، و گمونم تلاش شده که از واژههای تخصصی کمتر استفاده بشه. من این کتاب رو چهار سال پیش خوندم، و عید امسال فرصتی شد تا دوباره بهش برگردم. برای من یکی از کتابهاییه که دوست دارم همیشه دم دستم باشه، و هر چندوقت یک بار خودم رو تو آینهش ببینم و نقد کنم.
6
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.