به یاد دارم که پدر رامونا سیگاری بود و رامونا و خواهر بزرگ‌ترش، بیزوس، از این بابت غصه‌دار بودند اما کم‌تر جرأت می‌کردند این را به پدر بگویند. یک بار رامونا کاغذی لوله می‌کند و در جعبه سیگار پدر می‌گذارد، اگر درست یادم مانده باشد روی آن چیزی به پدرش نوشته بود، پدری که عصبی می‌شد اگر به موقع نیکوتین بدنش تأمین نمی‌شد. 
تلاش‌های رامونا برای ارتباط گرفتن با پدرش که سختی‌ها  درگیری‌های خاص خود را دارد بسیار ستودنی است، و بسیار آموزنده برای مخاطب نوجوانش. تصویری از پدر که لزوماً همیشه شخصیتی کامل و عالی و قهرمان نیست و در زندگی با مشکلاتی دست‌وپنجه نرم می‌کند. 

این کتاب رامونا برای من ماندگارترین کتاب از این مجموعه بود. من هم به‌سختی می‌توانستم (و ایضاً هنوز هم) با پدرم ارتباط بگیرم و تلاش‌های رامونا مرا به بهبود این رابطه امیدوارتر می‌کرد.

گروه سنی ۸ تا ۱۲ سال، شاید هم یکی دو سالی بیش‌تر از ۱۲.