یادداشت زهرا تقی خانی

        «تو شعر میخوانی چون عضوی از نژاد بشر هستی. چون نژاد بشر، سرشار از شور و اشتیاق و احساسه! پزشکی، قانون، بانکداری این چیزها برای حفظ و ادامه‌ی بقای زندگی لازمن. اما شعر، ادبیات، عشق و زیبایی چی؟ این‌ها چیزهایین که ما به خاطرش زنده‌ایم و نفس میکشیم!»

با فیلمش بیشتر ارتباط برقرار کردم. توی کتاب انگار ترجمه شده‌ی شعرها و تصویری که از حس و حال کاراکترها میداد، اونطور که باید درنیومده بود.