یادداشت مهدی حیدری

        اغراق نیست اگر بگویم که این کتاب مرثیه‌ای است برای تمام بشر. مرثیه‌ای برای مرگ آرزوهای کوچک و برای زوال و انحطاط جامعه.
داستان طردشدگانی است که باور و عقیده‌هایشان در جامعه‌ای نارس ظهور و بروز می‌کند که آن را برنمی‌تابد. جامعه‌ای که نه تنها بستری برای شکوفایی استعدادهایشان مهایا نمی‌کند بلکه هم و غم خود را برای در نطفه خفه کردنشان به کار می‌گیرد.
      
318

30

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.