یادداشت فاطمه سلیمانی ازندریانی

        بعضی ها وقتی می خوان از کتابی تعریف کنن میگن میخونی و میری...
ولی به نظر من باید گفت که کتاب با خودش میبردت.
مثل همین کتاب.
زاویه دید فوق العاده، زبان روایت فاخر، داستان پردازی استادانه و باورپذیر.
 پرداخت به جزئیات ضروری.
 روایت پازل گونه داستان رو واقعا دوست داشتم و لذت بردم ازش. تنها چیزی که اذیتم می کرد، دیالوگ های دریده و بی پرده بود که کم کم باهاش کنار اومدم و پذیرفتم که زبان پاستوریزه، این داستان رو غیر قابل باور می کنه. 
درباره سوژه چیزی نمیگم. خودتون بخونید و کشف کنید.