یادداشت پاپیروس.

        جذاب ترین بخشش میدونین کجا بود؟ آفرین کتاباش.
دنیایی که کتابای زنده داره؟ اگه کتابدار بشی ممکنه انگشتاتو بابتش از دست بدی، چون کتابا گازت میگیرن؟ معلومه که عاشقش میشم.
حتی دو تا گوگولی خنگول کتابم  بامزه بودن. سیلاس هم که یه اجتماع نقیضین سفید بود رسما.
پایانش رو هم دوست داشتم. پس چرا یه ستاره کم؟ جایی که اوج حادثه بود یهو پرش میداد و توصیفش کم میشد! 
بعضی وقت‌ها هم کتاب با استدلال های پیش پا افتاده نا امیدت میکرد. در نهایت هم بگم که روند تند و منظم کتاب مثل تماشای پرواز قو قشنگ بود.