یادداشت روژین احمدی

نام من سرخ
        کتاب بسیار جذاب و خواندنی است!!
 اتفاقات را از دید افراد گوناگون شرح میدهد، بدون هیچ تکلف وخودسانسوری(البته *گویا* کتاب هنگام ترجمه به شدت سانسور شده)؛ همه‌ی آدمها هرچقدر در ظاهر موجه باشند و خود را پشت کلمات پنهان کنند، باز در تنهایی ذهن خویش راحت و بی تکلفند،به عبارتی ادمها در باطن بسیار شبیه به هم‌اند به طوری که نمیشود یک قاتل را از یک هنرمند متدین تشخیص داد.
      
12

5

(0/1000)

نظرات

موافقم با نظر شما. واقعا تا آخر داستان نمی توان خوب و بد را تشخیص داد. همین که می خواهی قضاوت کنی حقیقت تغییر می کند و باز هم باید بخوانی تا بفهمی حقیقت چیست تا اینکه آخر داستان حقیقت برملا میشود.

0