یادداشت آسیه کلایی

        "مردگان راوی" نوشتهٔ مریم ساحلی حدود ۱۰۰ صفحه توسط نشر نیستان به چاپ رسیده است. شاید بشود گفت در چند ماه اخیر یکی از بهترین کتاب هایی بود که  خوانده‌ام. روایت داستانی از دختر پرستاری به اسم گلبهار که مردگان را می‌بیند و می‌شنود! اما نویسنده از این فرصت نه برای نوشتن رمانی ماورایی و ترسناک بلکه برای بیان اتصال زندگی قبل و بعد از مرگ استفاده کرده است آن هم با تصویرسازی های درست، به جا و زیبا یا شاید هم بشود گفت خیلی زیبا...
همراه گلبهار می‌شوی و صدای آفاق را از آن دنیا می‌شنوی، دنیایی که پیوستگی اش با حالِ ما آدم‌های به اصطلاح زنده، هم زیباست و هم قابل تأمل.