یادداشت علی شهرستانی
1403/3/20
اگر بخواهم یک کتاب معرفی کنم که بدون توجه به موضوعش، یکی از بهترین کتابهای فارسی و یکی از شیرینترین نثرها و لذتبخشترین تجربههای خواندن را در اختیار مخاطب فارسیزبان میگذارد، قطعا همین کتابی است که بالا میبینید! شما فرض کن که داشتم از کلمات و جملات و نگارش و اسلوب و تمیزی و بیغلطی و روانبودن و قلقلکهایی که به قلبم میداد لذت میبردم، که یکهو یادم افتاد این کتاب «ترجمه» است! یا خدا ! ترجمه؟! مطمئنی؟ مطمئنی منظومه رنجهای ایوب در عهد عتیق را خود قاسم هاشمینژاد ننوشته؟ مطمئنی هاشمینژاد یهودی نیست؟ بیخیال! خاک بر سر من که نمیشناختم این آدم را و طلا بر دوش من که پارسیخوانم و نعمت تلذذ از این قلم را داشتهام و آه بر کسانی که فارسی نمیفهمند و افسوس بر کسانی که پارسیزباناند و کتاب نمیخوانند ... «کتاب ایوب»، منظومه آلام ایوب و محنتهای او از عهد عتیق، ترجمه تألیفگونه قاسم هاشمینژاد است. این کتاب، به زیبایی هرچه تمامتر، علاوه بر ادای دین خود به ایوب نبی و ترجمه دقیق و زیبای «کتاب ایوب» از عهد عتیق، یک گزارش بینقص از مشهورترین متون کهنی است که درباره «ایوب» نگاشته شده است. مرحوم هاشمینژاد در این کتاب - که پیشگفتار و پیگفتارش را حتما باید بخوانید - تلاش کرده زیباییها و نقصهای هریک از متون کهن درباره ایوب را با عینک یک منتقد ادبی کارکشته و با روانترین قلم، بررسی کند و پیش چشم مخاطب بگذارد. هاشمینژاد از معدود منتقدان ادبی است که قلم خودش کمترین نقد و انتقادی را به خود اختصاص داده و در فصاحت و بلاغت و شیرینی نثرش در میان اهل ادب مشهور است. شیرینترین بخشهای این کتاب، مناجاتهای دردناک ایوب با خدای خویش و محاجه و دیالوگهایش با سه مردی است که برای تمسخر او به دیدنش رفتهاند. در این مناجاتها، پرسشهایی بنیادین رد و بدل میشود و یکی از تراژدیترین سکانسهای تاریخ به حماسهای شگرف مبدل میشود؛ آنجا که در انتهای مناجاتهای ایوب، خداوند ظاهر شده و نهیبی بر مخالفان ایوب میزند و بندهاش را با کلماتش طوری به آغوش میکشد که تمام آرزوهای بشریت دربرابر لذتی که ایوب از آن کلمات برد، عطسهی شتری بیش نیست. این کتاب را بخوانید، گریه کنید، لبخند بزنید، عمیقا فکر کنید و لذت ببرید
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.