یادداشت علی صفائی

        دیروز شروع به خواندن نسخه الکترونیکی  کردم.ابتدای کتاب لیست بلند بالایی از افراد  در این برهه قرار داده شده بود با توضیحات مختصر(همان بیوگرافی خودمان)
 رد شدم و به مقدمه و فصل اول رسیدم.دیباجه مختصر و مفیدی بود.بیشتر علاقه مند شدم به ادامه دادن کتاب و از انتخاب خود ابراز رضایت کردم.اما هر چه جلو رفتم،بیشتر ناامید شدم ...
در نهایت  کتاب را از طاقچه حذف کردم  و از خیر خواندنش گذشتم.زیرا خلاف آنچه انتظار داشتم بود.کتاب به صورت دقیق و تخصصی به سرگذشت پتروشیمی ها و پالایشگاه های نفتی ایران و سیر مذاکرات دولت ها(ایران،شوروی،انگلیس و آمریکا) می‌پردازد.سپس به ملی شدن صنعت و نفت و در نهایت کودتا.
به نظر این اطلاعات خوب است اما بیش از حد ریزبینانه و بعضا خسته کننده  که با آهنگ کند خود،اشتیاق مطالعه را از خواننده میگیرد که صرفا به دنبال روایتی تاریخی همراه با چاشنی تحلیل سیاسی  است.نه چیزی مثل مشروح مذاکرات!

شاید بعدا علاقه مند به خواندنش شدم...تا یار که را خواهد و میلش به که باشد!