یادداشت آوین شیخ ها

        خواندن این کتاب برای من شکنجه اعصاب بود. 
یکی از آزار دهنده ترین موضوعات جهان برای من شریرانی هستند که خودشان را نسبت به حقوق اولیه افراد محق می دانند، شخصیت مرد این داستان هم همین طور است. 
یک بیمار روانی که سراغ دختر پر شوری می رود و او را تبدیل به اولین قربانی خود می کند و آخر هم نه به سزای کارش می رسد نه کسی از جنایاتش آگاه می شود و... 
نثر داستان هم جذابیت خاصی ندارد و تنها دلیل ادامه دادن کتاب فهمیدن سرانجام آن است که انقدر المان های داستان به درد نخور و ضعیفند که می توانید با خواندن آخرش خودتان را از خواندن این کتاب در امان نگه دارید. 
در کل شاید زمانی کلکسیونر ممکن بود برای جهانی که هنوز در نوشتن داستان های جنایی و روان شناختی رشد نکرده است، جالب باشد اما برای کتاب خوان های این روز ها چیزی برای ارائه کردن ندارد.