یادداشت Panah

        نمی تونم بگم عاشقش شدم ولی دوسش داشتم.
دلم برای لایا خیلی سوخت ؛ حقش این همه ظلم نبود واقعا...
جلد اول انگار یه مقدمه است و داستان اصلی تازه در جلد های بعد قراره شروع بشه.
نمی دونم چرا جدیدا کتاب های فانتزی که میخونم همشون مثل هم در میان.توی همشون یه مسابقه است که برنده یا پادشاه میشه یا یه چیز خاص بهش میرسه...
خیلی من رو یاد ناتوان می انداخت.
در کل خوندنش بد نیست کشش خوبی داره حوصله سر بر نیست حداقل برای من که این طور نبود!