یادداشت عارفه سادات حق‌گو

        *این نظر براساس تجربه و حس شخصی نسبت به کتاب نوشته شده و اینجانب هیچ خصومت شخصی با جناب جوینی ندارم! 
واضح است که در انتخاب کتاب مختارید. 

راستش تا اینجای کار که صفحه ۱۵۱ کتابم، خودِ "کتاب‌‌خوان و کتاب‌ِ با نثرِ کهن‌دوستم" را کشانده‌ام تا مبادا نیمه رهاش کنم. 
کتاب بس که لغاتِ دشوار دارد، نمی‌شود اسم‌های مغولی آدمها و مکان‌ها و منصب‌ها را از هم و از واژه‌های منسوخ‌شده تمییز داد. 
کلماتش کاربرد امروزی ندارند. پس اگر هم، چون من در کار نوشتنید و گمان می‌کنید متن این کتاب نثرتان را محکم می‌کند، بسا دستِ‌آخر چیزهایی بنویسید که عطاءالملک جوینی بتواندشان بخواند! 
اگر کنجکاوِ عصر مغولید و دوست‌دارید متنی فارسی و پیچیده را دشوارگشایی کنید و هزینه کتاب هم برایتان مهم نیست، بخوانید. اگر نه، چه کاریست اصلا؟!