یادداشت mohammad Hasan gohargazi

        سلام 
چشم هایش تموم شد!
چشم هایش،رمانی اثر بزرگ علوی در مورد ی عشقی که به خوبی و خوشی ختم نشد.
نوشتار این رمان با وجود سادگی خودش ،روایت را بصورت قوی و ریچ می برد جلو . جزئیات لازم رو می‌گفت و از چیزی کم نمی گذاشت.
بزرگ علوی در این رمان شخصیت فرنگیس را بخوبی به تصویر کشیده بود؛تک به تک جزئیات را به نقش بسته بود و باعث شده بود در ذهن مخاطب تصویر این شخصیت به خوبی و راحتی شکل بگیرد(برای من فرنگیس خیلی شبیه اویلین هیوگو توی هفت شوهر اولین هیوگو بود )برای بقیه شخصیت ها هم کار کرده بود ولی نه به خوبی فرنگیس.که به نظرم برای این بود که روایت داستان یکطرفه است و شخصی که داره براش تعریف میشه ماجرا(ناظم)استاد مامان رو به خوبی می‌شناسه .
داستان کلا در یک زمان اتفاق میوفته و شما ذکر زمان اصلی رو توی داستان حس نمی کنید؛۸۰_۹۰درصدداستان از زبان شخصیت اصلی در یک شب بیان میشه .
در کل  داستان خوبی و خوش خوانی بود؛ولی فک نمی کنم به اندازه یک اثر فاخر و بزرگ و خفن خوب باشه.