یادداشت Little Fox

        «آخ که چقدر آراستگی و پاکیزگی نژاد ما پوچ و بیهوده است! آیا باور به اینکه چیزی بیش از ذرات بیولوژیک بدن‌مان هستیم، نهایت خودبینی‌مان را نشان نمی‌دهد؟»

دفعه اولی که این کتاب رو برداشتم تا بخونم بیشتر از یک سومش رو نتونستم بخونم. حالا یا اون زمان کتاب مناسبی برای من نبود یا از نظرم کند بود. اما این بار وقتی حرف همخوانیش وسط کشیده شد تصمیم گرفتم یه فرصت دیگه بهش بدم و اصلا بابتش پشیمون نشدم.
شخصیت اصلی کتاب ویل هنری پسر ۱۲ ساله‌ایه که بعد از فوت خانواده‌اش تحت سرپرستی رئیس پدرش، دکتر پلینور وارثروپ قرار گرفته که یه دکتر هیولاشناسه. پدر ویل قبلا دستیار دکتر بوده و حالا ویل هنری شغل پدرش رو به عهده گرفته و باید با شغل عجیب دکتر وارثروپ و اخلاقیات خاصش کنار بیاد و در همین حین پای یه هیولا به داستان باز میشه...
نویسنده چنان با مهارت همه چیز رو در هم گره زده که اگر بتونی با یکم توصیف و فلسفه و منطقِ جا گرفته توی متن کنار بیای، اصلا نمی‌تونی کتاب رو زمین بذاری.
ترکیب علم و تخیل و منطق و فلسفه و وحشت چیزی بود که فکر نمی‌کردم دوستش داشته باشم ولی بهم ثابت شد اشتباه می‌کردم.
کتاب پر از صحنه‌های خشن، دردناک و چندش‌آوره پس اگر این مسائل با روحیه‌تون سازگار نیست اصلا سمت این مجموعه نرید.
فضاسازی و شخصیت‌پردازی عالیه! عالی! جوری که جوِ دارکِ داستان رو می‌تونی با پوست و خونت احساس کنی. شخصیت‌ها خیلی خاصن. نویسنده خودشون و کار و رفتارشون رو چنان واقعی به تصویر کشیده که یه لحظه بابت حماقتشون ازشون متنفر اما لحظه بعد با یه کار کوچیک عاشقشون میشی. مخصوصا شخصیت وارثروپ که به نظرم اگر درست درک بشه، خیلی دوست‌داشتنیه. و بیاید از جان کرنز مرموز چیزی نگم =]
امیدوارم جلد‌های بعدی هم بتونن مثل جلد اول قلبم رو بدزدن و از موردعلاقه‌هام بشن.