یادداشت آمنه پازکی

        با اینکه آگاتاکریستی یک نویسنده ادبیات تفریحی به حساب می آید اما هرگز نمی توان تبحر و خوش فکری او را در خلق شخصیتهای جالب و ماندگاری مثل پوآرو و مارپل و داستانهای جذاب جنایی کارآگاهی منکر شد. 
ده بچه زنگی بدون شک یکی از شاهکارهای اوست که با وجود سه اقتباس سینمایی از آن که اولیش سال ۱۹۵۴ و سومی مینی سریالی انگلیسی بسیار خوش ساخت با بازیهای عالی هستند اما باز هم شما را مجاب می کند که کتابش را تا کلمه آخر بخوانی و منتظر باشی که یک نفر دیگر کشته شود. 
گرچه اصولا برای نوشتن پیرنگ جنایی بعد از یکی دو داستان نویسنده یاد می گیرد چطور از حقه ها استفاده کند اما وقتی دقیق بخوانید امکان چنین جنایتی را در دنیای واقعی ۱۰ درصد هم نمی دانید. با این حال دلیل نمی شود که برای یک بار هم شده این را نخوانید و تا مدتها ترس و وحشت گیر افتادن در یک خانه بزرگ وسط جزیره دور از دسترس را تجربه نکنید.