یادداشت رضا صادقیان

        جعفر مدرس صادقی وقایعِ ساده و به‌ظاهرپیشِ‌پاافتاده را چنان پُرکشش روایت می‌کند که سخت می‌توانی کتاب را از دست بگذاری. از این نظر، بی‌شباهت به هوشنگ مرادی کرمانی نیست. هر دو قصه‌گویند و قصه‌شناس. اما من مدرس صادقی را ترجیح می‌دهم؛ به‌گمانم زبانِ مستحکم‌تری دارد و آهنگِ جملاتش خوش‌‌تر به دل می‌نشیند. «کنارِ دریا، مرخصی و آزادی»، که مجموعۀ ۱۰ داستانِ کوتاه است، نخستین کتابی است که از این نویسنده می‌خوانم و به‌شدت دل‌بسته‌ام کرده.