یادداشت زه‌رآ

        ایده جالب و جذابی داشت، اما صرفا همون ایده کلی و یکسری اتفاقات طنزش من رو به دنبال خودشون می‌کشوندن.
پرش تا حدی زیاد بود یعنی هی از اینور به اونور می‌رفت؛ شخصیت های جدید، مرگ های جدید، مکالمات متفاوت، اما فکر کنم این بهترین روشی بود که نویسنده می‌تونست روایت این ایده و موضوع رو جلو ببره. 
و البته که با وجود شخصیت های فرعی و رهگذر زیاد،  شخصیت های اصلی همشون به اندازه کافی مستقل و سر جای خودشون بودن.
و آخرش هم که...
از اونجایی که آخرش منو شوکه و تا حدی غمگین کرد فکر می‌کنم که این کتاب تاثیری که می‌خواسته رو روی من گذاشته.