یادداشت مبینا گل‌صفتان

        کتاب‌هایی که به کاویدن و شکافتن و گاهی تکه‌تکه کردن روان آدمی می‌پردازند مرا به وجد می‌آورند. در امر شناخت، هیچ چیز دست‌نایافتنی‌تر از روان انسان نیست .
داستان درباره‌‌ی تجربه‌ی همسایگی جوانی‌ست به نام ترلکوفسکی. ترلکوفسکی نامی روسی است و انگار نویسنده‌ی فرانسوی ما یعنی توپور به خوبی می‌داند وقتی قرار است بحث هویت و بحران روانی آن را در داستانی به تصویر بکشد حداقل به اسمی روسی نیاز دارد چرا که انگار ناف ادبیات روسیه را با چنین چیزی بریده اند.
(داستان به شدت سینمایی‌ست! البته من هنوز اقتباس پولانسکی را ندیده ام(عکس روی جلد کتاب هم برای همان فیلم است.
همین.